Κουκλοθέατρο :Το άσπρο μπαλόνι φτάνει στην άκρη του ονείρου ... Δημιουργός Νίκου Βασιλική Νηπιαγωγός .
ΗΛΙΟΣ:Μια φορά κι
έναν καιρό ήταν ένα κάτασπρο ,ολόλευκο μπαλόνι που ζούσε σε μια πολύ
όμορφη πολιτεία ,που ήτανε γεμάτη με
χαρές ,γέλια και παιχνίδια… Ευτυχισμένα παιδιά και ζωηρά παίζανε και κάνανε ένα σωρό σκανταλιές
,ζαβολιές και καμώματα …
Έτσι
όμορφα κυλούσαν οι μέρες τους μέσα στην ευτυχία και την ανεμελιά…
ΣΥΝΝΕΦΟ:Σε μια άκρη όμως, σε μια γωνιά στεκότανε ένα άσπρο
μπαλόνι , ολόλευκο και μοναχό και κατσουφιασμένο ήτανε θαρρώ… Ήτανε προβληματισμένο
και στις σκέψεις του χαμένο…. Γκρίνιαζε ,σκεφτότανε και συνεχώς ονειρευότανε …
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:΄΄ Είμαι μπαλόνι
εγώ λευκό …νιώθω τόσο βαρετό …ωχ…ωχ…ωχ…΄΄
ΗΛΙΟΣ:Δεν σταματούσε
την γκρίνια όλη μέρα …και έψαχνε λύση να βρει … Να λύσει το μεγάλο πρόβλημα
του… Σκεφτότανε και αναρωτιότανε τι μπορεί να κάνει ,την πίκρα του αμέσως για
να γιάνει …Το όνειρο του ήτανε πολύχρωμο να γίνει και όλοι να το θαυμάζουνε και
λάμψη ξοπίσω του να αφήνει...
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:Ωωωωωω…..Μου
ρθε μια ιδέα , έξυπνη και τρομερή …τέλεια..θα ταξιδέψω στην άλλη άκρη του
βουνού ,πέρα όπου υπάρχει μια ξεχωριστή πολιτεία …
Η πολιτεία του Ονείρου ,θα πάω εκεί να ανταμώσω τον άρχοντα του …Το
μαγικό Ουράνιο τόξο που είναι πολύχρωμο και φημισμένο και τόσο θαυμαστό …
΄΄Με τη σοφία που' χει και
τη γνώση, λύση αμέσως θα μου δώσει… Εκεί που στέκεται ψηλά βλέπει όλα τα καλά
…Του κόσμου όλες τις χαρές των χρωμάτων τις
ζωές …΄΄ .
ΗΛΙΟΣ: Αυτά
έλεγε και ξανάλεγε το άσπρο μας μπαλόνι και ξεκίνησε το μεγάλο του ταξίδι ελπίζοντας να πραγματοποιήσει το μεγάλο του
όνειρο…
Πέταξε
πολύ ψηλά ανάμεσα σε σύννεφα και σε πουλιά …
Μα
ένα σπουργίτι συναντά απορημένο... Το
κοιτάζει σαστισμένο και αμέσως το ρωτά …
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ: Που πας
μπαλόνι μου μικρό ,που σαι τόσο μοναχό
…; Μήπως έχασες το δρόμο; Θέλεις έναν
τροχονόμο; Την πορεία να σου δείξει και τον δρόμο να σου ανοίξει ;
ΑΣΠΡΟ
ΜΠΑΛΟΝΙ:
Το
ουράνιο τόξο πάω να συναντήσω ,
το
άσπρο μου χρώμα ξοπίσω μου ν’ αφήσω …
Θέλω
να με βοηθήσει
με πολλά χρώματα να με στολίσει…
ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ:
Μπαλονάκι
όλα αυτά
είναι
παράλογα ,στραβά .
Το
άσπρο χρώμα να κρατήσεις
με
αυτό εσύ να ζήσεις …
Γιατί
γρήγορα θα μετανιώσεις
το
χρώμα σου, αν εσύ προδώσεις.
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:(Σκέφτεται) ...Για να φύγω
γρήγορα γιατί το σπουργιτάκι θα μου φέρει
πολλούς μπελάδες και θα μου φέρει πολλά
προβλήματα νομίζω…Άσε που με καθυστερεί κιόλας…
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Ωωωωω…τι
είναι αυτό μπροστά μου ;Ένα κόκκινο
μπαλόνι…Τι όμορφο που είναι …!!!!
Καλημέρα
κόκκινο μπαλόνι…
Ωραίο
χρώμα εσύ κατέχεις
σίγουρα
θα το προσέχεις
κόκκινο
είναι της φωτιάς
της
γιορτής ,της Πασχαλιάς….
ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Χμ…βιάζομαι πολύ πετάω
και δεν θέλω να χασομεράω
…βιάζομαι πολύ να πάω σε κανέναν δεν
μιλάω …
ΗΛΙΟΣ:
Μετά
από λίγη ώρα τ’ άσπρο μας μικρό μπαλόνι
συναντά
ένα άλλο κίτρινο μπαλόνι .
Να
πετάει ,να καμαρώνει
και
με ύφος να φουσκώνει…
Το
άσπρο μπαλόνι μας ζηλεύει
μα
αμέσως ξεθαρρεύει .
Γυρνάει
και του λέει με καημό…
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Ωωωωω…τι
είναι αυτό μπροστά μου ;Ένα κίτρινο
μπαλόνι…Τι όμορφο που είναι …!!!!
Είσαι
τόσο θαυμαστό…
Έχεις
του ήλιου εσύ το φως
και
σβήνεις τα σκοτάδια μοναχός …
Είσαι
τόσο φωτεινό
όμορφο
και λαμπερό…!
ΚΙΤΡΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Χμ…βιάζομαι πολύ πετάω
και δεν θέλω να χασομεράω
…βιάζομαι πολύ να πάω σε κανέναν δεν
μιλάω
ΗΛΙΟΣ:Έτσι τ’ άσπρο μας μπαλόνι
που
δεν θέλει να θυμώνει
συνεχίζει
να πετάει ,
τη
διάθεση του δεν χαλάει…
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Ωωωωω…τι
είναι αυτό μπροστά μου ;Ένα πράσινο
μπαλόνι…Τι όμορφο που είναι …!!!! ένα
πράσινο μπαλόνι να φουσκώνει σαν τρομπόνι …
ΗΛΙΟΣ:Γυρνάει τ’
άσπρο μας μπαλόνι
και
αγανακτά ,θυμώνει…
Θέλει
να πει και να μιλήσει
τον
καημό του ν’ αναλύσει…
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Πράσινο
χρώμα απ’ τη φύση
έχεις
μπαλόνι μου αποκτήσει .
Δέντρα
,κάμποι και βουνά
ζωντανεύουνε
ξανά .
Με
πράσινο τη φύση στόλισες
με
χλωροφύλλη γιόμισες
τα
λουλούδια ,τα λιβάδια
για
να βόσκουν τα κοπάδια …
ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Χμ…βιάζομαι πολύ πετάω
και δεν θέλω να χασομεράω
…βιάζομαι πολύ να πάω σε κανέναν δεν
μιλάω
ΗΛΙΟΣ:
Τότε
βλέπει να 'ρχεται
ένα
μπλε μπαλόνι
και
να κοντοστέκεται
σε
συννεφοσαλόνι…
Κάθεται λίγο ανασαίνει
και
αμέσως ξαποσταίνει…
ΑΣΠΡΟ
ΜΠΑΛΟΝΙ:
Ωωωωω…τι
είναι αυτό μπροστά μου ;Ένα μπλε
μπαλόνι…Τι όμορφο που είναι …!!!!
ΗΛΙΟΣ:
Τότε
τ’ άσπρο μας μπαλόνι
πάει
κοντά του και ζυγώνει
πλησιάζει
το κοιτάζει
και
με ζήλο το θαυμάζει…
Του
λέει λόγια γλυκά, μελένια
που
ναι όλα παινεμένα…
ΑΣΠΡΟ
ΜΠΑΛΟΝΙ:
Μπαλόνι
μπλε είσαι τ’ ουρανού
της
θάλασσας και του γιαλού .
Καράβια
και αεροπλάνα
πορείες
κάνουνε και πλάνα …
Με
το χρώμα εσύ που απλώνεις
ολόγυρα
στη γη ,γαλήνη στρώνεις …΄΄.
ΜΠΛΕ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Χμ…βιάζομαι πολύ πετάω
και δεν θέλω να χασομεράω …βιάζομαι
πολύ να πάω σε κανέναν δεν μιλάω
ΗΛΙΟΣ:
Το
άσπρο μας μικρό μπαλόνι
πετάει
με αέρα σαν φουσκώνει
απορεί
και ρωτάει …
Πόση
ώρα θα πετάει
τ’
ουράνιο τόξο για να δει
τον
καημό του για να του πει…;
Τότε
σαν πλησίασε δίπλα στη βουνοκορφή
κατάλαβε
γινότανε μεγάλη εκεί γιορτή …
Το
Ουράνιο τόξο γιόρταζε και ήτανε χαρωπό
και
όλοι μαζί στήσανε σε κύκλο τρανό χορό…
Μπαλόνια
,μπαλαρίνες και γιρλάντες
είχαν
κέφια και μεγάλες μπάντες.
Μουσική,
χορός ,τραγούδι
να
καεί το πελεκούδι…
Το
άσπρο μπαλόνι πλησιάζει το Ουράνιο
τόξο για να του ζητήσει
τη χάρη…
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:
Καλό
μου ουράνιο τόξο
είμαι τόσο πικραμένο
μα
και τόσο στεναχωρημένο...
Το
άσπρο χρώμα μου μισώ
που' ναι τόσο βαρετό
θέλω
να λάμπω με χρώματα πολλά
και
να καμαρώνω περήφανα και χαρωπά.
Μόνο
με πολλά χρώματα αν με στολίσεις
την
ευτυχία εσύ θα μου χαρίσεις …
ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ:
΄΄Χμ…άσπρο
μπαλονάκι μου
Η όμορφη μητέρα φύση
με
χαρά σ΄ έχει προικίσει
να' σαι εσύ μοναδικό
και
στην πλάση ιδανικό…
Να
αστράφτεις, να φωτίζεις
και
τη λάμψη να χαρίζεις.
Για
να σβήνεις το σκοτάδι
μ’
ένα σου μονάχα χάδι…
Το
άσπρο χρώμα του αφρού
και
τ’ άσπρο του περιστεριού
που
μήνυμα ειρήνης δίνει
στον
κόσμο όλο σαν αφήνει.
Άσπρα
σύννεφα πουπουλένια
κι’
άσπρα κρίνα φυτρωμένα
έχει
γύρω μας η φύση
που
τ’ άσπρο χρώμα έχει αφήσει.
Κύκνοι
άσπροι μα και γλάροι
έχουν
του λευκού τη χάρη …
Κρίνα
,άνθη ,χιόνια και ζουμπούλια
και
λευκό χρώμα έχει η πούλια.
Αν
εσύ άσπρο χρώμα χαθείς
όλα
αυτά που θα τα βρεις ;
Τ’
άσπρο χρώμα θα εξαφανιστεί
κι
απ’ τη γη μας θα χαθεί…΄΄.
ΑΣΠΡΟ ΜΠΑΛΟΝΙ:σκέφτεται και
απαντά…
Πόσο
δίκιο αλήθεια έχεις
με
τη σοφία που κατέχεις .
Τώρα καταλαβαίνω
τις
χάρες μου μαθαίνω.
Έχω χρώμα
που ξεχωρίζει
και
τον κόσμο μας στολίζει..
Πάντα
θα το αγαπώ
και σ΄όλους
τώρα θα το πω..
Άσπρο μπαλόνι είμαι εγώ
αστράφτω
και λαμποκοπώ
Θέλω
να το ξέρετε …Είμαι μοναδικό
και
πάντοτε θα είμαι διαφορετικό.
ΗΛΙΟΣ:
Το
άσπρο μπαλόνι έζησε
πολύ
ευτυχισμένο
το χρώμα του
εδόξαζε
που
ήταν φημισμένο.
Σε
εξώφυλλα και περιοδικά
μιλούσε
περήφανα και καμαρωτά
Και
σε συνέδρια απαντούσε,
πως
το χρώμα του για ΠΑΝΤΑ θ΄αγαπούσε... Και αιώνια θα κρατούσε ..!!!
Τέλος…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου